شعر ملک الشعرای بهار نماینده مجلس درگز به مناسبت محرم
شعر ملک الشعرای بهار اولین نماینده مجلس درگز در مجلس شورای ملی برای محرم و مردم کوفه صفت دورانش
ملک الشعرای بهار اولین نماینده مجلس درگز در مجلس شورای ملی و از نویسندگان و شاعران به نام ایران است.
این شخصیت تاریخی به دلیل پیوند تاریخی اش با شهرستان درگز و آزادی خواهی او مورد علاقه بسیاری از جوانان و مردم درگز است. اشعار و بسیاری از نویسه های وی را کنایه و مبارزه با رژیم ستم شاهی تعبیر کرده اند. رژیمی که دستش به خون و خیانت به بسیاری از خانواده های ایرانی آلوده بود. آقای بهار به عنوان یک ملی گرا معتقد به ایران و اسلام بود. این شعر آقای بهار در محرم آن سالهای سخت و ستم است که سعی می کند از جماعتی گله کند که بر حسین می گریند و حسینی رفتار نمی کنند. به قول استاد شهید دکتر شریعتی که در مورد مردم و جامعه آن زمان فرمودند: در عجبم از ملتی که خود زیر یوق ظلم و ستم است و بر حسینی می گرید که آزادانه زیست...
در محرّم ، اهل ری خود را دگرگون می کنند .
از زمین آه و فغان را زیب گردون می کنند
گاه عریان گشته با زنجیر میکوبند پشت..
گه کفن پوشیده ، فرق خویش پرخون می کنند
گه به یاد تشنه کامان زمین کربلا
جویبار دیده را از گریه جیحون می کنند
وز دروغ کهنه ی یا لیتنا کنّا معک
شاه دین را کوک و زینب را جگرخون می کنند
خادم شمر کنونی گشته، وانگه ناله ها..
با دو صد لعنت ز دست شمر ملعون می کنند
بر یزید زنده میگویند هر دم، صد مجیز ..
پس شماتت بر یزید مرده ی دون می کنند
پیش ایشان صد عبیدالله سر پا، وین گروه
ناله از دست عبیدالله مدفون می کنند
حق گواه است، ار محمد زنده گردد ورعلی.
هر دو را تسلیم نوّاب همایون می کنند
آید از دروازه ی شمران اگر روزی حسین، .
شامش از دروازه ی دولاب بیرون می کنند
حضرت عباس اگر آید پی یک جرعه آب، .
مشک او را در دم دروازه وارون می کنند
گر علی اصغر بیاید بر در دکانشان .
در دو پول آن طفل را یک پول مغبون می کنند
ور علی اکبر بخواهد یاری از این کوفیان، ..
روز پنهان گشته، شب بر وی شبیخون می کنند
لیک اگر زین ناکسان خانم بخواهد ابن سعد
خانم ار پیدا نشد، دعوت ز خاتون میکنند
گر یزید مقتدر پا بر سر ایشان نهد،
خاک پایش را به آب دیده معجون می کنند
سندی شاهک بر زهادشان پیغمبر است..
هی نشسته لعن بر هارون و مامون میکنند
خود اسیرانند در بند جفای ظالمان،
بر اسیران عرب این نوحه ها چون می کنند؟
تا خرند این قوم، رندان خرسواری می کنند
وین خران در زیر ایشان آه و زاری می کنند
- ملک الشعارای بهار
- دوشنبه, ۲۹ آبان ۱۳۹۱، ۰۲:۱۹ ق.ظ
