تشکر از یک مسئول و نقدی با دیگران
تشکر از یک مسئول و نقدی با دیگران
در این چند ساله یکی از نقد های من به برخی از مدیران این بوده که به هر دلیلی بعضی ها به دنبال به قول خودشان دردسر نمی گردند. پویایی و خلاقیت و انجام سیاست ها و برنامه های فراتر از میز یک مدیر که باید اولین ویژگی کاری یک مسئول سازمان باشد این روزها متعارف واژه ی دردسر برای برخی مسئولین شده و خود به خود در بسیاری از ادارات و بانک ها ومدیریت های کلان شهرستان و... مدیریت توسعه محور تبدیل به مدیریت روزمره و پشت میز نشین شده است و کسی خود را به زحمت نمی اندازد که از پشت میزش و اتاق مدیریتش چند قدمی بیرون آمده و برای حل مشکلات مردم و تسهیل تلاش های آنها قدمی فراتر از کاغذ بازی ها بردارد. راستش این موضوع برای یکی مثل بنده که بعد از روی کار آمدن دولت دکتر روحانی بیشتر نظاره گر رفتار مدیران هستم تبدیل به یک درد دلی ناگفته شده است.
چند روز پیش پیرو دستور نماینده محترم جهت حمایت از سیب میانکوه و هماهنگی های ایشان با گمرک لطف آباد جهت بررسی صادرات این محصول به همراه مدیر دفتر نماینده محترم جناب علیمرادی افتخار حضور در جلسه ای با حضور مدیرکل محترم گمرک جناب کریمی و چند تن از کشاورزان منطقه میانکوه را داشتم.
در راه با خودم فکر می کردم آیا ممکن است مدیرکل اصلا به سیب میانکوه فکر کند قطعا او هم مثل بقیه راه و چاه قانونی را آموزش می دهد و با کلی ژست مدیریتی و کلمات لفظ قلم بنده خداها را راهی خواهد کرد و ماهم هیچ نتیجه ای نخواهیم گرفت. راستش اصلا تجارت سیب میانکوه به مدیرکل گمرک ربطی هم ندارد چه بسا دخالت ایشان در این امور واقعا برای ایشان تبعات هم داشته باشد اما انتظار صحیح از یک مدیر در سیستمی با این همه شهید و آرمانگرایی همین است که فراتر از زحمت کار ، به خیر عمومی اش فکر کند. وقتی که وارد اتاق ایشان شدیم دیدم قبلا به فعالین گمرک که در امور صادرات فعال هستند نیز زنگی زده و از ایشان هم دعوت کرده تا برای پیگیری های اجرایی در همان لحظه آماده باشند. جلسه آنقدر رنگ و بوی اجرایی داشت که اصلا فکرش را نمی کردم. آنقدر ایشان شکسته نفس و با خنده و دوستی با کشاورزان و اعضای جلسه صحبت می کردند که همه احساس می کردند که یکی از دوستانشان در کنارشان نشسته. و بلاخره اینکه برای فقط چندمین بار در عمرم یکی از مسئولین را دیدم که با انرژی فوق العاده و عملگرایانه با کارش و حتی با جوانب کارش رو به رو می شد و نه تنها پشت میز و کاغذها اسیر نبود بلکه افق دید مدیریتی اش بسیار بسیار وسیع تر از روز مره گی ها بود و چانه زنی های امور را خودش به جای کشاورزان و خودش به جای بازرگان ها انجام میاد و نهایت تلاشش رفتن سالم محصول درگز به کشور همسایه بود... تا جایی که فقط مسائل مالی کار با خود طرفین ماند. ایشان حتی قرار گذاشتند که فورا برای بازدید به منطقه میانکوه بروند و... بلاخره چند روزی هست قصد دارم تشکری بنویسم و به عنوان یک شهروند بگویم که ای کاش همه مسئولین همین روحیه را داشتند. به راستی در این شهرستان تا کنون شورایی برای برنامه ریزی توسعه و رشد اقتصادی و همه جانبه تشکیل شده و اگر بوده که فکر نکنم باشد چه دست آوردی داشته؟ کار در شهرستان ها شده حفظ امنیت و نان و آب و... اصلا در حوزه اجتماعی در شهرستان درگز چه کار شده است؟ و چه کسی مسئول است؟ امیدوارم روزی برسد هر مدیری شعاع مدیریتی خودش را نه چهارچوب اتاق مدیریتی که تمام شهرستان خود ببیند.
با تشکر قلبی از جناب کریمی عزیز و همه مسئولینی که دل در بند رشد و تعالی این مردم محروم دارند.
خداوند حفظتان کند.
کیانوش انصاری 4 مهرماه 1395
- يكشنبه, ۴ مهر ۱۳۹۵، ۰۲:۱۸ ب.ظ
