دکتر امیر شهلا: پول های کثیف کجاست
1- چند ماه پیش وقتی «عبدالرضا رحمانی فضلی»، وزیر کشور دولت حسن روحانی فاش کرد «پول های کثیف» به کار افتاده اند و او نگران مداخله این پول ها در انتخابات آتی مجلس و تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات است، کار تا احضار او به خانه ملت و استنطاق و بازخواست آقای وزیر پیش رفت. عاقبت الامر، او مجبور شد حرف اش را پس بگیرد و مثل همه بارهایی که موضع رسمی یک مقام مسوول دردسرساز می شود، اعلام کند مطبوعات در انعکاس منظور و مطلوب اش، قصور کرده اند و این ها، نظر وزیر داخله نبوده است!
2- گرایی که «رحمانی فضلی» می داد اما، آن چنان عجیب و غریب نبود. از رییس کل بانک مرکزی تا معاون اول دولت تدبیر، همه و همه، بارها و بارها از گُم بودن میلیاردها دلار پول نفت فروخته شده در هشت سال دولت قبل گفته بودند. خود «رحمانی فضلی»، آن زمان که رییس دیوان محاسبات مجلس هشتم بود، در بررسی دخل و خرج سال اول دولت نهم، از مفقود بودن یک میلیارد دلار در حساب های دولتی خبر داد و حاضر به تایید تراز حساب های دولت نشد.
3- پول گم شده البته بسیار بسیار بیشتر از این حرف ها بود! وزیر نفت دولت یازدهم می گوید [...]تنها یک قلم، «بابک زنجانی»، 7/2میلیارد دلار از پول نفتی را که قرار بوده بفروشد و به خزانه بازگرداند، نزد خود نگه داشته و با گردن کلفتی، سرِ بازپس دادن اش را ندارد. حالا صحبت از کشف زنجانی(2) و زنجانی(3) است. چند هفته پس از جابجایی دولت های دهم و یازدهم، فاش شد، آخرین مصوبه دولت مهرورز، واریز 16میلیارد تومان پول از نهاد ریاست جمهوری به حساب دانشگاه ایرانیان بوده است. دانشگاهی که البته مجوزش ابطال شد، اما معلوم نگشت این پول ها و باقی تجهیزاتی که از پاستور برایش مصادره کرده بودند، به نهاد باز گشت یا خیر؟ شهر آن قدر بی در و پیکر بوده که دکل نفت را برده و زمین فرودگاهی در قشم را خورده اند. با اقتصاد کشور کاری کردند که آدم، روزی ده مرتبه، برای روح فاضل خداداد که در اختلاس 123میلیاردی سال1374، بالای دار شد، طلب غفران پناهی کند و برای شهرام جزایری(1381) و محمدرضا خاوری(1390) که اعداد و ارقام شان لااقل به ریال، قابل فهم و درک است سعادت دنیا و عقبی مسئلت نماید!
4- می گویند دولت احمدی نژاد در هشت سال، بیش از کل یکصد سالی که از اکتشاف نفت در ایران می گذرد، نفت فروخته است. به عبارتی، از کل هزارمیلیارد دلار نفتی که ایران در این یک قرن فروخته، 700-750میلیارد دلارش، در همین هشت سال فروخته شده است. ماحصل این پول رویایی و این درآمد نجومی اما در پایان دولت دهم، رشد اقتصادی منفی5/5درصد و تورم 46درصد بود. پس این همه پول کجا رفته است؟ و چرا برخلاف قول رییس دولت، پای سفره مردم آورده نشد؟ چرا ایرانی ها در پایان دولت دهم، فقیرتر از همه 35سال پس از انقلاب اسلامی شدند؟ دولتی که دلارِ900 تومان تحویل گرفت و 3300تومان تحویل داد تا عملا قدرت خرید هر ایرانی را به یک سوم، تقلیل دهد!
5- برجام که به توافق طرفین مذاکرات نشست، همه کارشناسان، پیش بینی رشد افسارگسیخته شاخص بورس و در عوض، سقوط آزاد قیمت ارز و طلا را می کردند. همه منتظر بودند تا نمودار قدخمیده بازار سرمایه که بیش از یک سال، سیر نزولی نشانِ سهامداران می داد، قد راست کند و با آغاز تحرک بازار بورس، صنعت و اقتصاد مملکت، از جمود و نخوت مستمر، بیرون آید. با این حال همگان شاهد بودند که حرکت رو به آسمان شاخص ها، تنها 24ساعت دوام آورد و برخلاف پیش بینی همه اهالی اقتصاد، دوباره ورق برگشت و آژیرِ بازار به صدا درآمد. دلار هم که تنها چند ده ساعت به کما رفته بود، مجددا احیا شد و اگر ضربِ زور تزریق بانک مرکزی نبود، شاید از 3500تومان سر در می آورد.
6- چگونه ممکن است بازاری که از مدت ها پیش، شمارش معکوس اش را برای واکنش نشان دادن به توافق جامع هسته ای بروز داده و بی صبری اش را برای هم نوا شدن با لغو تحریم های ظالمانه فریاد کرده بود، این گونه در دومین روزِ پس از توافق، علیل و زمینگیر شود؟ این، علامت سوال بزرگی است که شاید سرنخی از آن، به همان اشتباهِ نگارشی خبرنگاران از حرف های آقای وزیر بازگردد. وقتی از پول های کثیفی گفته می شود که درصدد تاثیرگذاشتن بر نتیجه انتخابات است، وقتی از میلیاردها دلاری گفته می شود که هیچ ردّ و نشانی از آن موجود نیست، چرا نباید این گونه اندیشید که همان افرادی که به قول آقای رییس جمهور، «کاسب تحریم» هستند، با اخلال در نظام اقتصادی کشور، قصد مایوس کردن مردم از آینده سیاسی و اقتصادی کشور را دارند و با مهندسی بازارهای بزرگی همچون بازار مسکن، بازار سرمایه، بازار ارز و... می کوشند تا آب رفته را به جوی خویش برگردانند؟
7- با این حال هدایت ها و حمایت های داهیانه رهبری معظم انقلاب و یک صدایی همه ارکان حاکمیت در حمایت از دولت یازدهم و توافق به عمل آمده، رویای سیاه برهم زدن چرخه اقتصادی کشور را بر باد خواهد داد. دیر یا
زود آن ها که از رهگذر فضای تحریم و سود جستن از رانت های افسانه ای، ثروت کشور را فروختند، اما به خزانه بازنگرداندند باید در پیشگاه ترازوی عدالت زانو بزنند و پول بیت المال را باز پس دهند. فعلا باید منتظر ماند تا قطعات دیگر این پازل در جای خود بنشیند. شاید اسم ها و رسم های دیگری، از کنار گوشه پرونده شکایت رییس دولت دهم از معاون اول دولت یازدهم بیرون بیافتد که راهگشای مبداء و مقصد پول های کثیف باشد.
امیر شهلا عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان
- يكشنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۴، ۰۵:۴۵ ب.ظ
